maandag 16 mei 2011

Maandag 16 mei: van Norman, OK naar Amarillo, TX (276 mi / 442 km)

‘Tour1, a new beginning’ maakt Bert er vanmorgen van. Een nieuwe week met nieuwe kansen. Een echte ‘Travel day’ vandaag en na het ontbijt stappen we om 12:00 uur in de volgestopte bussen en rijden we de parkeerplaats van de thuisbasis ‘Guest Inn’, richting zuidwesten.
Het is weer iets warmer geworden (toch wel zo’n 70 graden F) en het is vrijwel onbewolkt door het omvangrijke hogedrukgebied dat de Great Plains al dagen in zijn greep houdt en ons geen chase-dagen wil geven.
In het zuiden en oosten van Texas worden echter na woensdag ‘Severe thunderstorms’ verwacht en die plek is dus ons reisdoel van vandaag. Na enkele uren karren over de I40-oost, nemen we een eerste tank/pit (pis)stop bij een ‘Native American’ (Indianen) souvenierswinkel en leggen een bisonbeeld en ook een echt exemplaar (achter een hek) op de foto vast. Over het algemeen worden we als groep vaak door ‘locals’ aangesproken die vragen waar we vandaan komen en wat we in hemelsnaam hier op het eenzame en vaak saaie platteland in vredesnaam hopen te vinden. Als dan het woord ’Storm chasers’ valt, begrijpen ze het
meteen en hopen ons natuurlijk niet meer te zien, want dat betekent voor hun omgeving ‘Bad weather you don’t wanna meet’.
In Shamrock, TX vertelt een passerende boer dat er vanaf morgen zich weer buien zullen vormen, wat wij natuurlijk al weten. In het westen zien we wat sluierbewolking, maar niets meer dan dat.
Na ruim 4 uur onderweg, komen we in het altijd bruisende Amarillo aan en checken we in een
Motel6 in. Daarna staat een van de meest bekende culinaire attracties van Amarillo op het menu: ’The Big Texan’. Een beter Texas-gevoel kun je niet krijgen en de cowboysfeer . We worden per 8 acht personen opgehaald en bij het restaurant gedropt door een van de stretched-limmo’s van het restaurant.
Aan de lange groepstafels bestellen we natuurlijk iets van steak en andere beestenonderdelen. Als de schotels worden geserveerd door de cowgirls, komt er een muzikaal trio van gemiddeld 115 jaar een viooldeuntje ‘Ghostriders In The Sky’ opvoeren.
Publiekstrekker van het eerste uur is de wedstrijd om een 72 oz. steak (en wat side dishes) binnen een uur naar binnen te werken. Bezoeker Jesse wil het wel proberen en de digitale klok begint te lopen. Het gebeuren is live via een webcam wereldwijd te volgen. Na 52 minuten
krijgt hij het zowaar voor elkaar op alles naar binnen te werken en het restaurant staat even op zijn kop.
Nadat wij als groep hebben afgerekend, is het tijd voor de groepstourfoto en iedereen wordt in en om een uit de kluiten gewassen schommelsstoel gepropt. Hierna worden we allemaal weer netjes afgezet bij ons motel en morgen om 10:00 uur moeten we weer fris en fruitig bij de briefing voor het motel staan.
Snel bloggen we dit nog even en duiken onze bedden in. Morgen wordt er eindelijk weer meer weeractiviteit verwacht dan de afgelopen dagen omdat het lagedrukgebied in het westen van ons iets opschuift naar het oosten...

Bagage binnen en op naar Texas!

Mark en Bert met hun weersvoorspellingst-shirts.

Nog maar 385 kilometer te gaan...

Bij de Indiaanse kunst- en souveniershop.

Bij de tomaat is een donut gekomen.

Temperatuur loopt op: goede voorbode voor buien.

Jawel... staat nummer 8 in 9 dagen!

Het droge Texaanse landschap in het noordwesten.

''Is this the may to A-ma-ril-lo..?''

Ver van tevoren aangekondigd: 'The Big Texan'.

Verplichte kost tijdens een Cloud9-tour.

Overzicht van het restaurant vanaf het balkon.

Jesse (onder) wordt flink aangemoedigd.

In de limo: Gary, Rick, Joyce, Ray, Roelof en Dominic.

1 opmerking:

  1. Waren jullie al in Colorado geweest? Zou me niet verbazen als dat vandaag gaat gebeuren.

    BeantwoordenVerwijderen