Zondag 15 mei: Hutchinson, KS naar Norman, OK (231 mi / 369 km)

Als ’s morgens om 10:00 uur buiten komen, is het nog steeds erg frisjes en winderig. De noordenwind is er nog steeds en zorgt weer voor  een ‘Travel day’. Na het tweede IHOP-ontbijt van de tour, is het plan om zuidelijker te rijden en wel naar het startpunt en thuisbasis Norman, OK.

Onderweg houden we de stemming erin met het bedenken van een playlist van weergerelateerde nummers, zoals ‘Thunderstruck’ van AC/DC en het verplichte ‘Riders On The Storm’ van The Doors. Mike zal proberen de nummers te downloaden en morgen in de bus te hebben. Na een tank en pit(pis)stop, net voor de staatsgrens van Oklahoma, wordt het al een stuk warmer en is het onbewolkt. Iedereen hoopt dat het tij snel zal gaan keren en de temperatuur en vochtigheid de komende dagen flink zal gaan oplopen, zodat er weer wat actie in de lucht zal kunnen gaan hangen.

Dat het vooral nietsdoen erg vermoeiend is, zien we aan sommigen die tijdens de 4 uur durende rit een potje ‘Rubbernekken’ (knikkebollen, dus) en in slaap zijn gedoezeld. De een leest wat en de ander internet een beetje via de Wifi-aansluiting van de hoofdbus. Bert en Mike praten wat over weerfotografie en hoe deze laatste in de professionele ‘severe weather photography-business’ is gerold. Toevallig hebben ze beiden hetzelfde boek als inspiratie: ‘Storm Chaser’ van Warren Faidley uit 1996! Over Warren zelf is hij inmiddels minder te spreken, want het blijkt een veel te commerciele vent te zijn geworden ‘with a big ego’. Voor een interesant kijkje op de site van Mike: www.severeweather.com.

Om 15:15 uur rijden we weer het bekende Guest Inn-terrein op en terwijl Charles de kamers regelt, trappen ‘The Dutchies’ een potje voetbal. Plots klinkt er een gilletje over het parkeerterrein: de Canadese Erryn heeft eindelijk haar koffer terug! Vanaf dag 1 heeft ze deze moeten missen, omdat haar bagage niet op het OKC-vliegveld was aangekomen! Ze heeft het dus acht dagen moeten doen met de hier gekochte kleding en sanitaire spullen! ‘’However, every morning it was easy to choose a shirt or short, because a had only two pair of them!’ zei de lachend.

Vanavond staat ‘Olive Garden’ op de dinerkaart, een goed Italiaans restaurant op 4  minuten rijden. Yammy! Morgen gaan we nog zuidelijker, naar staat nummer 8 (!) op de tourlijst: Texas. Daar zal ons na dinsdag wat meer actie moeten gaan brengen, zoals als ook The Weather Channel voorspelt. Helaas voor onze volgens, meer kunnen we er voor nu niet van bakken. 'Sweet dreams' allemaal en morgen weer meer... vanuit Texas!

Het is nog frisjes bij het verzamelen om 10:00 uur.

Onderweg naar Oklahoma wordt het iets warmer.

Ook hier zijn gemeenschappen zoals 'The Amish'.

''Oh deer!''

De hoognodige pit(pis)stop...

Bert mengt zich even in de andere bus.

''Tomato on one o'clock!!!'' ;-)

In de 'Olive Garden' is het Italiaans smullen.

Ook aan onze tafel, met een extra blije Erryn (rechts).